STIGMA Νο. 18 – Καλοκαίρι 2020

Ένα ακόμη καλοκαίρι πέρασε. Ένα καλοκαίρι όμως που δεν έμοιαζε όλα όσα έχουμε βιώσει μέχρι τώρα. Ένα καλοκαίρι που μας βρήκε εξουθενωμένους από μια σκληρή Άνοιξη με lockdown, με σχεδόν κατεστραμμένη οικονομία. Μας βρήκε φοβισμένους, ίσως τρομαγμένους από ένα καταιγισμό δυσάρεστων ειδήσεων από όλο τον κόσμο. Μας βρήκε μπερδεμένους, σε μια χώρα με ορθάνοιχτα  σύνορα, έτοιμη να υποδεχθεί τουρίστες από χώρες που πρωταγωνιστούσαν με τα ρεκόρ κρουσμάτων τους, ενώ την ίδια στιγμή απαγορεύονταν εκδηλώσεις, στις οργανωμένες παραλίες υπήρχαν αραιωμένες ξαπλώστρες, η χρήση μάσκας ήταν υποχρεωτική για την είσοδο στα καταστήματα. Μας βρήκε προβληματισμένους βλέποντας την αύξηση του ορίου επιβατών στα πλοία από 60% σε 80%, την ίδια στιγμή που κυβέρνηση και ΜΜΕ κατηγορούσαν τη νεολαία που διασκέδαζε στα beach bar «χωρίς προφυλάξεις».

Αυτό το θλιμμένο καλοκαίρι μας βρήκε να μετράμε καθημερινά τα νέα κρούσματα και να παρακολουθούμε την εφαρμογή εκτάκτων μέτρων και τοπικών lockdown σε τουριστικές περιοχές, στη μία μετά την άλλη.

Αυτό το μουδιασμένο καλοκαίρι ήταν η μοναδική μας ευκαιρία να ανακτήσουμε δυνάμεις για το δύσκολο χειμώνα που μας περιμένει. Διότι τα μηνύματα ήταν παραπάνω από ξεκάθαρα! Είχαν ανοίξει οι ασκοί του Αιόλου και απλώς οι υπεύθυνοι σφύριζαν δήθεν αδιάφορα σε μια προσπάθεια να περισώσουν ότι μπορούσαν από τη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, τον τουρισμό – ίσως όχι αδίκως. Και η νεολαία, σαν «Βάρβαροι» του Καβάφη, ίσως ήταν αυτή που θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος της ευθύνης του δεύτερου κύματος του κορωνοϊού.

Ας ελπίσουμε οι υπόλοιπες εποχές του 2020 να μας βρουν πιο ψύχραιμους, με λιγότερες οργανωτικές «παραφωνίες», με λιγότερα κρούσματα, με λιγότερα θύματα…

Κατεβάστε το Stigma