Στέκει σε ύψος 23 μέτρων, στο ψηλότερο σημείο της Ροτόντας της Ανατολής, ενός μνημείου η ιστορία του οποίου ξεκινά την εποχή κατά την οποία οι βαβυλώνιοι αιχμάλωτοι του φαραώ Ραμσή Α’ (περί το 1390 π.Χ.) το έχτισαν ως φρούριο, περνώντας κατόπιν από ρωμαϊκά και βυζαντινά χέρια. Εκτοτε λειτούργησε ως γυναικείο μοναστήρι, νοσοκομείο, πτωχοκομείο, γηροκομείο και σχολείο, ενώ ύστερα από μια μεγάλη πυρκαγιά το 1909 «αναστήθηκε» ως ένας εντυπωσιακός ναός του Αγίου Γεωργίου, που αντέγραφε το βυζαντινό κυκλικό κτίσμα του Αγίου Βιταλίου στη Ραβέννα. Από τον τρούλο κοιτάζει εδώ και 106 χρόνια τους πιστούς με τα ήρεμα μάτια του να δεσπόζουν στο στιβαρό πρόσωπό του.