Νέα έκδοση, Αναζητώντας το άπιαστο φως, Μιχαήλ Μεταξά

…Στην Κάλυμνο οι φωτεινοί όγκοι των σπιτιών και των μοναστηριών σμίγουν, με κείνα τα απόκοσμα μονοπάτια που οδηγούν τάματα απίστων, στην Κάλυμνο συνυπάρχει η εύπλαστη αρμονία με την δύσκαμπτη γοητεία της παρακμής, η γνώση και η ορμή αισθήσεων χθεσινών. Τούτο το νησί όσο κι αν άλλαξε κάτω από τον ήλιο δεν αφυδατώθηκε, ούτε ξεθώριασε μα υποχρεώνει τους ταξιδευτές να το εγκαταλείψουν δίνοντας όρκο επιστροφής σε κάποιον άλλο χρόνο, σε μια άλλη εποχή, μα πάντα στο ίδιο όνειρο και δίχως τύψη.

Γέννημα μιας μέρας και μιας απόφασης, το λεύκωμα τούτο, αποκύημα της παγωνιάς και του κρυστάλλινου ορίζοντα, φτωχό και πρόχειρο και χωρίς καμία διεκδίκηση αποτυπώνει την ταχύτητα της φωτοληψίας, την εντύπωση της χειμωνιάτικης στιγμής και την φευγαλέα ανάμνηση της μοναξιάς και πλησμονής.
Το λεύκωμα αυτό είναι ο όρκος του μοναχικού αναζητητή μιας άλλης Γης στο άπιαστο φως, και στον μοιραίο οικιστή του γαλάζιου.