Καληνύχτα έφηβε…(του Μιχαήλ Μεταξά)

Ένας ονειροπόλος έφηβος είναι το πιο κοντινό πράγμα στο τίποτα, που όμως μπορεί να είναι κάτι. Αλήθεια αδιαπραγμάτευτη όσο κι απόκοσμη.
Ονειροπόλος έφηβε και σίγουρος ότι θα ανατρέψεις το σύμπαν. Ονειροπόλος στην νιότη σου και ύστερα ο συμβιβασμός της εργασίας, της ρουτίνας και της μονοτονίας. Παρά τις μικρές, τις ελάχιστες αλλαγές δεν είναι ο κόσμος αυτός που θέλεις. Δεν είναι ο όμορφος, ο ηθικός και αγγελικά πλασμένος.

Είναι ο γεμάτος αδικία, ασχήμια, ο χωρίς αξίες και προπάντων ο κόσμος του κερδώου Ερμή, του Μαμμωνά. Ονειροπόλος έφηβε με ιδεαλισμό, με πίστη και αξίες. Και παρά του ότι έχεις τη βαθύτατη συνείδηση ότι είσαι ένας παρίας, αναζητείς κι άλλους να συντροφεύσεις την μοναχικότητά σου. Κάποια στιγμή τους βρίσκεις. Είναι ελάχιστοι. Και είναι ας πούμε, σαν τους τριακόσιους των Θερμοπυλών που ξέρουν ότι θα προσπαθήσουν και θα πεθάνουν αποτελώντας ένα παράδειγμα στον μέλλοντα χρόνο. Ένα παράδειγμα, που παρά τη φωτεινότητά του θα αποτελεί την εξαίρεση ενός κοσμικού κανόνα.
Ονειροπόλε έφηβε είσαι σαν το στοιχειό που όλοι φοβούνται ότι υπάρχεις και όλοι απεύχονται να εμφανιστείς γιατί πιστεύουν στη δύναμή σου και καταριούνται το όνομά σου.
Ονειροπόλος είσαι έφηβε που σε κυβερνάει η τρέλα της νιότης και είσαι έτοιμος να δώσεις το είναι σου, ώστε να δεις έναν θαυμαστό νέο κόσμο. Έναν ανατριχιαστικά όμορφο και δίκαιο κόσμο που εμείς δεν προσπαθήσαμε να κατακτήσουμε όσο σου άξιζε.
Προσπάθησε έφηβε γιατί ένας ονειροπόλος έφηβος είναι το πιο κοντινό πράγμα στο κάτι παρά στο τίποτα.

Και να θυμάσαι, δεν έχουμε θέση στον κόσμο σου.

Ούτε ελπίδα για συγχώρεση γιατί μπορεί οι βουλές του Θεού, του όποιου Θεού, να είναι πικρές αλλά οι ψυχές μας είναι σκοτεινές, γέρικα τα μυαλά μας και οι καρδιές μας απονεκρωμένες.